Bohaterka filmu znajduje się na życiowym zakręcie - samotnie wychowuje córkę i do niedawna zmagała się z kryzysem bezdomności. Poszukując możliwości zarobienia dodatkowych pieniędzy, wpada na pomysł zostania surogatką. Rynek takich usług jest w Gruzji mocno rozwinięty, ale za sprawą wszechobecnej korupcji, w praktyce zyski z niego czerpią głównie podejrzani pośrednicy. Żanna jest zdeterminowana, radzi sobie z trudami ciąży, ale z czasem jej organizm jest coraz bardziej wyczerpany. Bioetyczne dylematy nabierają w filmie młodej gruzińskiej dokumentalistki bardzo konkretnych kształtów. Czy w ogóle da się rozpatrywać kwestię macierzyństwa w oderwaniu od instynktów i uczuć? Jak etycznie i w zgodzie z potrzebami wszystkich zainteresowanych pogodzić niekiedy sprzeczne role, które z różnym powodzeniem odgrywamy?