Zakup biletów na ten seans możliwy jest poprzez stronę festiwalu Timeless:
Uwaga: nastąpi przekierowanie na stronę https://timelessfilmfestival.pl/
Larry McMurtry, największy pisarz Teksasu, urodził się i całe życie spędził w takim miasteczku. Wydał ponad 40 książek. Ich adaptacje filmowe zdobyły 13 Oscarów. Ostatni seans filmowy – antywestern na podstawie jego prozy – to opowieść o dorastaniu na teksańskiej prowincji w latach 50. XX wieku. Pokazuje, co stało się z mieścinami Dzikiego Zachodu sto lat po kowbojach. Możesz udawać, że się zakochałeś i próbować uciec z ukochaną, ale zanim dotrzesz do następnego miasta – równie beznadziejnego – doścignie cię radiowóz szeryfa.
Maciej Jarkowiec
Anarene, Texas is surrounded by pastures and oil wells. The town is dead. Every once in a while, an eighteen-wheeler rolls across the national highways’ crossroads. The wind blows off the prairie and chases tumbleweeds down the street. On Saturday nights, the town’s youths park their cars near the pond at the edge of South Street. She takes off her bra and hangs it on the wing mirror. He rubs his frozen hands together before placing them on her breasts.
Larry McMurtry, Texas’ greatest writer, was born and spent his entire life in a town just like this. He has published more than 40 books, whose film adaptations have won 13 Oscars. The Last Picture Show – an anti-western based on McMurty’s novel of the same title – is a story about growing up in Texas in the 1950s. It recounts the fate of Wild West towns a hundred years after the cowboys. You can pretend to fall in love and try to run away with your sweetheart, but by the time you reach the next, equally hopeless, town, the law will catch up with you.
Maciej Jarkowiec
Peter Bogdanovich (1939–2022) był jednym z kluczowych twórców Nowego Hollywood, reżyserem, krytykiem i pasjonatem historii kina. Przełomowy Ostatni seans filmowy (1971) – melancholijny portret małomiasteczkowej Ameryki – przyniósł mu nominację do Oscara. Stworzył też Papierowy księżyc (1973) i No i co, doktorku? (1972), z wdziękiem nawiązując do klasycznych gatunków. Jego filmy cechowały się głęboką znajomością historii kina i wrażliwością narracyjną.
Peter Bogdanovich (1939–2022) was a key figure of New Hollywood, a director, critic, and passionate film historian. His breakthrough The Last Picture Show (1971) earned Oscar nominations and became a poignant portrayal of small-town America. He also directed Paper Moon (1973) and What’s Up, Doc? (1972), elegantly paying homage to classic Hollywood genres. His films were marked by a deep understanding of cinema history and a keen narrative sensibility.
Nagrody:
Oscar 1972 - Najlepszy aktor drugoplanowy (Ben Johnson), Najlepsza aktorka drugoplanowa (Cloris Leachman); Złoty Glob 1972 - Najlepszy aktor drugoplanowy (Ben Johnson); BAFTA 1973 - Najlepsza aktorka drugoplanowa (Cloris Leachman), Najlepszy aktor drugoplanowy (Ben Johnson), Najlepszy scenariusz (Larry McMurtry, Peter Bogdanovich)
Academy Awards 1972 – Best Supporting Actor (Ben Johnson), Best Supporting Actress (Cloris Leachman); Golden Globe 1972 – Best Supporting Actor (Ben Johnson); BAFTA 1973 – Best Supporting Actress (Cloris Leachman), Best Supporting Actor (Ben Johnson), Best Screenplay (Larry McMurtry, Peter Bogdanovich)
