Karol (Z.Zamachowski), polski fryzjer żeni się z piękną Francuzką (J.Delpy) i prowadzi salon w Paryżu. Niestety, staje się impotentem, na co Dominique odpowiada rozwodem. Pozbawiony majątku i upokorzony Polak wraca do kraju w walizce innego emigranta, a na miejscu próbuje się odbudować finansowo i moralnie z pomocą brata (J.Stuhr). Zdobywa majątek jako pracownik kantoru, dzięki korzystnej transakcji bankowej. Aby sprowadzić byłą żonę do Polski, pozoruje swoją śmierć i wabi ją spadkiem.
Druga część tryptyku Trzy kolory autorstwa Krzysztofa Kieślowskiego, stworzonego we współpracy scenariopisarskiej z Krzysztofem Piesiewiczem i muzycznej, ze Zbigniewem Preisnerem. Filmy powstały w koprodukcji polsko-francuskiej i okazały się ostatnim dziełem reżysera, który podjął decyzję o wycofaniu się z zawodu.
Biały zdobył Srebrnego Niedźwiedzia za reżyserkę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie oraz Złotą Kaczkę – nagrodę czasopisma „Film” jako najlepszy polski film 1994 roku. Stanowi rzadki w filmografii Kieślowskiego dowód umiejętności tworzenia komedii, pełnej zwrotów akcji, w obsadzie i stylu nawiązującym do ostatniej 10 części Dekalogu, z motywem impotencji z 9 części. We francuskim tryptyku tytułowa barwa kieruje uwagę widza na europejskie ideały wolności, równości i braterstwa. Owa równość okazuje się wysoce problematyczna, kiedy upomina się o nią polski emigrant na Zachodzie.
