Śmierć w Wenecji przez lata była wręcz podręcznikowym przykładem kongenialnej adaptacji, znakomicie zastępującej wysublimowane środki literackie – filmowymi. Sukces Viscontiego ma przy tym swój mroczny rewers – o traumatycznym doświadczeniu odtwórcy roli chłopca, Björna Andrésena, opowiadał niedawno dokument Najpiękniejszy chłopiec na świecie. Trudno jednak kwestionować wartość samego filmu, który w niezwykły, poetycki sposób konfrontuje miłość i śmierć, młodość i starość, piękno i brzydotę.
Robert Birkholc
Nagroda David di Donatello za najlepszą reżyserię (Luchino Visconti), nagrody Nastro d’argento za najlepszą reżyserię, najlepszą aktorkę drugoplanową (Silvana Magnano), najlepsze zdjęcia (Pasqualino De Santis), najlepszą scenografię (Ferdinando Scarfiotti) i najlepsze kostiumy (Piero Tosi)
