Twórcy:
Carlo Rizzi (dyrygent)
David McVicar (reżyseria i scenografia)
Doey Lüthi (kostiumy)
Paule Constable (światło)
S. Katy Tucker (projekcje)
Jo Meredith (reżyser ruchu scenicznego)
Akt I W pałacu Kreona, w przeddzień ślubu Glauke, księżniczka Koryntu, przygotowuje się do ślubu z Jazonem. Przyszłą pannę młodą przepełnia jednak strach. Obawia się bowiem zemsty czarownicy Medei, dawnej ukochanej Jazona i matki jego synów, którą porzucił. Świadoma sytuacji Glauke martwi się, że Medea, która wciąż jest zakochana w Jazonie, może próbować powstrzymać zaślubiny. Jazon przysięga Glauke, że nie interesuje go już Medea. Zaczynają się przygotowania do uczty weselnej. Uroczystość zostaje przerwana, gdy pojawia się Medea i błaga, by Jazon wrócił do niej. Ten odrzuca jej prośbę, mówiąc, że wybrał Glauke. Medea, zraniona i wściekła, przeklina Jazona i wzywa bogów Olimpu, by pomogli jej w zemście.
Akt II Przepełniona gniewem Medea wzywa na pomoc Furie. Neris, powiernica Medei, sugeruje jej opuszczenie Koryntu, obawiając się gniewu tutejszych mieszkańców. Medea jednak odmawia. Przybywa król Kreon, który nakazuje Medei opuszczenie miasta. Jednak pod wpływem błagań czarownicy zmienia zdanie i zgadza się, by Medea mogła spędzić jeden dzień ze swymi dziećmi. Medea nakazuje Neris dostarczyć pannie młodej wspaniałą suknię i diadem, prezenty ślubne, które mają sprowadzić na Glau ke śmierć w męczarniach.
p r z e r w a
Akt III Medea wzywa na pomoc moce piekielne, a w pałacu wybucha panika. Prezenty Medei były nasączone trucizną, w wyniku czego Glauke umiera. Gdy gromadzi się oburzony tłum, Medea biegnie ku
pobliskiej świątyni. By jak najsilniej zranić Jazona, czarownica zabija własne dzieci. Przeklina Jazona, oddaje się w ręce Furii i podpala świątynię. Grzmoty i błyskawice przecinają niebo, przerażony tłum ucieka z płonącej świątyni.
Efektowna, nowa produkcja w reżyserii Davida McVicara
The Wall Street Journal
Ponadczasowa i nowoczesna opera
Observer
Scena należy do Sondry Radvanovsky
New York Magazine
Tenor Matthew Polenzani zachwyca jako śmiały i arogancki Jazon
The New York Times
