Debiut filmowy Paulo Cognettiego, który po sukcesie ekranizacji swojej książki „Osiem gór”, dokumentuje ludzi, którzy żyją z dala od zgiełku dolin, dookoła rozległej góry Monte Rosa, między Piemontem, doliną Aosty i Szwajcarią. Wszystko zaczęło się od suszy, która nawiedziła miejscowość Estoul, położoną na wysokości 1700 m, n.p.m, w której kiedyś mieszkał. To nie jest film o tym, jak ocalić góry, ale o tym, jak góry mogą ocalić nas. Reżyser wędruje po nich wraz ze swoim wiernym psem Lakim. W schroniskach rozmawia z ludźmi, którzy wybrali życie na wysokościach. Melancholia nadchodzącej jesieni i samotność wśród nieprzejednanych skał tworzą klimat tych miejsc. Marta Squinobal prowadzi jedyne w całych Alpach wegańskie schronisko. Pracuje z Szerpą Sete Tamangiem i przyjmuje tych, którzy chcą tu – na wysokości 3585 m n.p.m – spojrzeć na nowo w głąb siebie. O zmianach, które nadchodzą, nawet tu nikt nie mówi wprost. „Gdy natura będzie miała nas dość, po prostu nas wyrzuci i nie obejrzy się za siebie” – tłumaczy instruktorka medytacji. Piękno Alp niezmącone jest tu turystyką masową, historia, którą przedstawia Cognetti, otwiera się przed nami w ciszy.
Cognetti brings the audience closer than ever to his world. In an intimate, introspective, and unpredictable way, he reveals Monte Rosa in the Alps not just as a geographical landmark, but as a space for reflection and a deeper understanding of the world around us.
