Na początku II wojny światowej Salvatore Todaro dowodzi okrętem podwodnym Cappellini należącym do marynarki wojennej Królestwa Włoch. W październiku 1940 roku, podczas żeglugi po Atlantyku, z ciemności nocy wyłania się sylwetka statku handlowego, płynącego z wyłączonymi światłami. Jak się później okazuje jest to Kabalo, belgijski statek, wyładowany brytyjskimi materiałami wojennymi, który nagle otwiera ogień do łodzi podwodnej i włoskiej załogi. Wybucha krótka, acz gwałtowna bitwa, w której Todaro zatapia statek handlowy strzałami z armaty. W tym momencie dowódca podejmuje decyzję, która przejdzie do historii: uratować 26 belgijskich marynarzy skazanych na utonięcie na środku oceanu i wysadzić ich w najbliższym bezpiecznym porcie, zgodnie z wymogami prawa morskiego. Aby zabrać ich na pokład, jest zmuszony wynurzyć się i płynąć na otwartym morzu przez trzy dni, narażając się na atak wroga i ryzykując tym samym życie swoje i swoich ludzi.
