Podczas Holokaustu zginęło ponad 70 proc. holenderskich Żydów. Ten najwyższy w całej Europie Zachodniej odsetek może dziwić, bo kraj już przed wojną uchodziła za tolerancyjny i liberalny. W 70-minutowym filmie poznajemy 3 historie ludzi, którzy przyjęli na przechowanie zagrożone konfiskatą przedmioty należące do żydowskich znajomych. W uporządkowanej Holandii na kilka dni lub tygodni przed deportacją urzędnicy skrupulatnie spisywali dobytek wysiedlanych, który później był oficjalnie rabowany przez władze. Chcąc tego uniknąć, ofiary prosiły sąsiadów o przysługę. Oczywiście w większości nigdy nie zgłosiły się po swoje rzeczy, a przekazane w ten sposób albumy ze zdjęciami, dokumenty, instrumenty muzyczne, a nawet dziecięce zabawki stały się nie dającą spokoju, specyficzną rodzinną pamiątką tytułowych depozytariuszy. Zdarzało się też, że nawet gdy właściciele przeżyli, odzyskanie własności nie było już możliwe...
NAGRODY / FESTIWALE: Punta del Este Jewish Film Festival 2024
Partner pokazu: Ambasada Królestwa Niderlandów
ENG
Three stories about Jewish possessions stored during the Second World War, their Jewish owners and their non-Jewish protectors.
In the 70-minute documentary CUSTARYANS, three stories are told about Jewish possessions stored during the Second World War, their Jewish owners and their non-Jewish protectors. All this against the background of the post-war period, which was not just one of reconstruction and togetherness. Rising anti-Semitism, excessive bureaucracy that made restoration of human rights impossible, focusing solely on the heroic deeds of the fallen and not on the suffering of the Jewish community... These were the ingredients of a social climate that made it impossible for many Jews to build a life in the Netherlands after the Second World War. A gap in the collective memory of the Dutch, which has not yet been filled more than 75 years later.
