Zakup biletów na ten seans możliwy jest poprzez stronę festiwalu Timeless:
Uwaga: nastąpi przekierowanie na stronę https://timelessfilmfestival.pl/
Dlaczego porzuciła stabilizację na rzecz niepewnego jutra? Być może obudził się w niej zew wolności, wymierzony przeciwko marazmowi i banalnej rutynie. Mona chce się od tego oderwać. Stać ją na to, aby odrzucić akceptowane przez społeczeństwo konwencje. Stawia sprawę jasno: sytuując się poza nawiasem społeczeństwa, niczego mu od siebie nie daje. Ale też niczego od niego nie bierze. Robi co chce, idzie dokąd chce. Dokąd może prowadzić ta droga?
Nagrodzone w 1985 roku Złotym Lwem, paradokumentalne Bez dachu i praw to jeden z najważniejszych filmów w karierze Agnès Vardy, ikony francuskiej Nowej Fali. To kino przesycone humanizmem, upominające się o godność outsiderów i ludzi kroczących własnymi ścieżkami, stawiające pytania o granice buntu i konformizmu. Swoją siłę zawdzięcza roli 18-letniej Sandrine Bonnaire, która zdobyła za nią zasłużonego Cezara.
Piotr Kotowski
A young, striking woman drops everything and for no apparent reason sets off to wander the countryside. In the middle of winter, Mona goes to the south of France – a spark of rebellion against everything and everyone seems to trigger her decision. Why did she abandon stability for an uncertain future? Perhaps, having heard a call of freedom pitched against apathy and tedious routine, Mona decided to get away from it all. She can afford to reject socially accepted conventions and makes it clear that by situating herself outside society, she will give it nothing and take nothing from it either. Mona does what she wants, goes where she wants. Where can this journey lead her?
Awarded the Golden Lion in 1985, the pseudo-documentary Vagabond is one of the most important releases in the career of Agnès Varda, an iconic figure of the French New Wave. It’s a film that celebrates the dignity of people who choose their own paths in life and asks questions about the limits of rebellion and conformity. It owes its strength to the performance of 18-year-old Sandrine Bonnaire, who won a well-deserved César for her part.
Piotr Kotowski
Agnès Varda (1928–2019) – ikona francuskiej Nowej Fali, bohaterka pełnej retrospektywy podczas festiwalu Nowe Horyzonty w 2006 roku. Jej wczesne filmy, La Pointe courte, Cléo od 5 do 7 i Szczęście, stanowią filar nowofalowej estetyki. W 1984 roku zrealizowała film Bez dachu i praw nagrodzony Złotym Lwem w Wenecji. Po śmierci męża, Jacques’a Demy, nakręciła o nim trzy wspomnieniowe obrazy. W 2000 roku zrealizowała skromny, nakręcony kamerą cyfrową dokument Zbieracze i zbieraczka.
Katalog MFF Nowe Horyzonty 10. edycja
Agnès Varda (1928–2019), a symbol of the French New Wave, honoured with a dedicated complete retrospective at the ENH 2006. Her early films, La Pointe Courte, Cleo from 5 to 7 and Happiness are the foundation of the New Wave aesthetics. In 1984 she made a documentary-imitating Vagabond which won the Golden Lion in Venice. After the death of her husband Jacques Demy, she made three films commemorating him and in 2000 she directed the low-key, digital camera documentary The Gleaners & I. Her interests focused on both film and photography the whole time.
Catalog MFF Nowe Horyzonty 10. edition
Nagrody:
MFF w Wenecji 1985 - Nagroda Katolickiego Biura Filmowego (OCIC) - Najlepszy film, Złoty Lew - Najlepszy film; Cezary 1986 - Najlepsza aktorka
Venice International Film Festival 1985 – Catholic Film Office (OCIC) Award – Best Film, Golden Lion – Best Film; César Awards 1986 – Best Actress
