Co prawda fabuła filmu może kojarzyć się z tanią telenowelą, niech was nie zwiedzie obyczajowy wymiar tej historii – nowofalowy z ducha i radykalnie eksperymentalny jak na tamte czasy, film Tang Shushuen to dzieło wyjątkowe i absolutnie unikalne. „Pani Dong”, adaptacja chińskiej opowieści ludowej, była jednym z pierwszych wyprodukowanych niezależnie filmów z Hongkongu, kamieniem milowym chińskojęzycznego kina artystycznego i myśli feministycznej. W swoim najważniejszym dziele hongkońska reżyserka poszła pod prąd ówczesnym trendom, umieszczając w nim protofeministyczną perspektywę, podkreślającą emocjonalność kobiecej postaci. „Pani Dong” łączy chińską sztukę tradycyjną z modernistycznym językiem kina, charakteryzującym się dynamicznym montażem i eksperymentalną formą. Dziś „Pani Dong” może być oglądana jako próba dyskusji w czasie, kiedy feministyczna debata była jedynie mrzonką.
T'ang Shushuen
Pionierka hongkońskiego kina niezależnego i jedna z najważniejszych reżyserek w historii chińskojęzycznego filmu. Urodziła się w prowincji Yunnan, a studiowała na University of Southern California, gdzie przesiąkała wpływami zachodnimi, by przenieść je później na grunt azjatycki. Dzięki temu powstał radykalny, formalnie nowatorski debiut, “Pani Dong” (1968) – pierwszy film niezależny w Hongkongu – który natychmiast zyskał status dzieła przełomowego. Tang łączyła w nim poetycki modernizm z tradycją chińskiej estetyki. Jej kolejny film, “China Behind” (1974), ukazuje dramatyczną próbę ucieczki grupy studentów z ogarniętych rewolucją Chin do Hongkongu. Bezkompromisowy ton obrazu sprawił, że został on objęty 13-letnim zakazem emisji przez władze kolonialne. Po kilku latach, Tang porzuciła reżyserię, zakładając restaurację z tradycyjną chińską kuchnią w Los Angeles, gdzie mieszka po dziś dzień. W latach 70. prowadziła pismo filmowe w Hongkongu o nazwie “Close-Up”. Choć jej filmografia jest krótka, wpływ Tang Shushuen na późniejszą hongkońską Nową Falę jest nie do przecenienia – to właśnie ona przygotowała grunt pod kino odważne, autorefleksyjne i społecznie krytyczne.