Martwe wody

Juliette Binoche, Fabrice Luchini („U niej w domu”, „Żona doskonała”) i Valeria Bruni Tedeschi („Zwariować ze szczęścia”) brawurowo wcielają się w członków rodziny Van Peteghemów w filmie Brunona Dumonta („Mały Quinquin”, „Poza szatanem”), który stał się przebojem francuskich kin. „Martwe wody” to komedia czarna jak głębokie wody francuskich zatok i absurdalna niczym „Latający Cyrk Monty Pythona”.

Poznajcie rodzinę Van Peteghemów, prawdziwych arystokratów, w których żyłach płynie błękitna krew. Jej członkowie są prawie bez wyjątku zdeprawowani, w większości zdegenerowani, nieustannie zblazowani, a niektórzy nawet garbią się i jąkają. A przy tym są obrzydliwie bogaci. Latem uwielbiają zaszywać się w swojej okazałej nadmorskiej rezydencji, spędzając czas na wspominaniu chwalebnej przeszłości, zachwycaniu się niewinnością rybaków, próżnowaniu i zaspokajaniu swoich dekadenckich zachcianek.

Jednak nawet Van Peteghemowie, którzy widzieli już prawie wszystko, nie są gotowi na to, co zdarzy się w okolicach ich letniej posiadłości. Z miejscowych plaż zaczynają znikać ludzie. W tajemniczych okolicznościach, w biały dzień, a do tego bez śladu. Rozwikłania zagadki podejmują się dwaj ekscentryczni inspektorzy policji, słynący z niekonwencjonalnych metod pracy i nieopisanej głupoty.

GŁOSY PRASY

Czy istnieje przykład bardziej ekstrawaganckiej kariery twórcy kina niż ta, którą zrobił Bruno Dumont? Kiedy dał się już poznać jako jeden z czołowych autorów kina radykalnego i skrajnie poważnego, robi zaskakujący zwrot w stronę postrzelonej komedii i posługuje się nią w sposób, jakby został do tego stworzony.
The Guardian

Gag goni gag, aktorzy grają w świadomie przeszarżowanym stylu, reżyser nieustannie odwołuje się do klasyki kina, z komediami Jacquesa Tati na czele. Ale w tej przewrotnej wiwisekcji francuskości kryje się również krytyka społeczna. Obraz nieświadomej własnej śmieszności arystokracji, jej arogancji, nieustannego budowania murów między klasami.
Krzysztof Kwiatkowski dla MFF T-Mobile Nowe Horyzonty

„Martwe wody” olśniewają ekstrawagancką galerią strojów i urokliwymi morskimi pejzażami, które przydają zarówno piaszczystym plażom, jak i bohaterom, aksamitnego blasku. 
Variety

"Martwe wody" to smakowity miks makabreski i kiczu.
Rzeczpospolita

„Martwe wody” – filmowa makabreska z elementami kryminału, groteskowa, cała w oparach absurdu – budzi skojarzenia z filmami Monty’ego Pythona, Jacquesa Tati, slapstickowymi komediami z czasów kina niemego czy utworami, które wyszły spod pióra Witkacego lub Gombrowicza. Dumont miesza konwencje, starając się stworzyć obraz przerysowany do granic możliwości. Może zarówno drażnić, jak i przykuwać do ekranu. Zresztą chyba o to reżyserowi chodziło – zero półśrodków.
Entertheroom.pl

Powstała filmowa, pełna przenikliwego sarkazmu, opowiedziana z poczuciem humoru i wyczuciem smaku satyra na francuskie społeczeństwo. Ta przerysowana, całkowicie świadomie, historia demaskuje panujące nad Loarą konwenanse. 
Onet.pl

Nowy film Bruna Dumonta jest aktorską bombonierką, która zaskakuje na każdym kroku. Dawno nie było na dużym ekranie tak iskrzącej się absurdalnym humorem anarchistycznej slapstickowej komedii. Fascynujący, dziwny i zabawny film, co ciekawe, nakręcony przez reżysera słynącego z kina poważnego i ponurego.
Wirtualna Polska

Lista seansów

Marzec 2024

Wybierz datę seansu

czwartek, 28 marca 2024

Wybierz godzinę seansu

Brak seansów w wybranym terminie

Tytuł polski
Martwe wody
Tytuł oryginalny
Ma Loute
Gatunek
Czarna komedia
Reżyseria
Bruno Dumont
Rok produkcji
2016
Czas trwania
122 min
Język
francuski
angielski - polskie napisy
Obsada
Fabrice Luchini
Juliette Binoche
Valeria Bruni Tedeschi
Kategoria wiekowa
15+
Kraj produkcji
Niemcy
Francja
Tytuł międzynarodowy
Slack Bay